Blaar op teen

Een blaar op een teen ontstaat uit een reactie van de huid op gevaar door druk, hitte of wrijving. Het is, simpel gezegd, een zakje dat gevuld wordt met vloeistof waarmee het lichaam verdere beschadiging van de huid van de teen wil voorkomen. En eigenlijk werkt het prima, want er mee door blijven lopen, doet zeer. Het licht- tot grijs-gelige vocht in de blaar is bloedplasma. Dit is het vloeibare deel in het bloed, zonder de rode bloedcellen. Bloedplasma zorgt ervoor dat je bloed stolt. Dat is belangrijk om een bloeding te kunnen laten stoppen. Een blaar heeft eigenlijk twee functies. Ten eerste beschermt het de huid tegen verdere beschadiging en ten tweede zorgt het ervoor dat er iets gedaan wordt aan hetgeen wat de blaar veroorzaakt.

Oorzaken blaar op teen

Blaren ontstaan door constante wrijving van de huid van de teen, zoals bijvoorbeeld de wrijving tussen de huid en een schoen. De huid van de teen reageert op de wrijving en vormt een klein zakje tussen de huid en het weefsel daaronder. Wanneer dit zich vult met vocht, komt het tevoorschijn in de vorm van een blaar. De meest voorkomende oorzaak van het ontstaan van blaren is dan ook wrijving of beweging. Te krappe schoenen of slecht passende sokken kunnen hier de boosdoener zijn. Ook kunnen afwijkingen aan de voeten ervoor zorgen dat een deel van de huid van een teen constant tegen het materiaal van bijvoorbeeld een schoen schuurt.

Symptomen blaar op teen

Een blaar voel je meestal wel aankomen. De huid wordt eerst rood en kan bij wrijving pijnlijk aanvoelen. Blijft de wrijving desondanks bestaan, dan kan er een holte met vocht ontstaan. Blaren ontstaan tussen de oppervlakte van de huid (opperhuid) en het weefsel direct daaronder (lederhuid). Het vocht kan helder zijn en soms is het rood. In het laatste geval betreft het een bloedblaar. Blaren kunnen jeuken en een branderig gevoel geven. Druk of wrijving op de plek van blaren is pijnlijk. Is de blaar niet groter dan een centimeter? Dan wordt het vaak een blaasje genoemd.

Behandeling blaar op teen

Kleine blaren aan een teen die niet of nauwelijks pijn veroorzaken, kun je het beste intact laten. Prik deze blaren niet door, want dit kan zelfs een infectie teweegbrengen. Het vocht in de blaar is juist steriel en zorgt ervoor dat de blaar vanzelf geneest. Bloedblaren mogen beslist niet worden doorgeprikt. Ze drogen vanzelf in.

Grote, pijnlijke blaren op de teen kun je zelf behandelen. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor blaren die open zijn gescheurd. Was je handen en maak de omgeving van de blaar goed schoon met een desinfecterend middel. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld jodium, chloorhexidine of een alcoholoplossing. Desinfecteer een naald met alcohol en prik er de blaar vanuit twee kanten voorzichtig (niet te diep!) mee in. Druk de blaar behoedzaam leeg. Dit kun je doen met behulp van een steriel gaasje of je rolt er voorzichtig een wattenstokje over. Maak de blaar en de omgeving hierna opnieuw goed schoon met een desinfecterend middel. Laat de huid goed drogen en dek het af met een pleister. Je kunt er een gewone pleister voor gebruiken of een speciale pleister voor het behandelen van blaren.

Draag comfortabele schoenen en gebruik eventueel een teenbeschermer om verdere wrijving tussen de huid en de schoen te voorkomen. Een teenbeschermer zorgt voor een zachte bescherming bij wrijving en verlicht ook de pijn bij blaren. Katoenen sokken helpen bij een goede absorptie van vocht als je bijvoorbeeld veel last hebt van zweetvoeten.