Likdoorn op teen
Een likdoorn is een pijnlijke eeltplek op of onder de voet of teen. Het betreft een kleine, ringvormige eeltknobbel met een maximale omvang van slechts enkele millimeters. Likdoorns worden ook wel eksterogen genoemd en het medische woord voor deze aandoening is clavus. Een likdoorn kan erg pijnlijk worden bij het lopen. Dit kan erg vervelend zijn, maar gelukkig kan het vrij goed worden behandeld en de pijn verdwijnt vrijwel direct als de druk kan worden weggenomen.
Oorzaken likdoorn op teen
Een likdoorn ontstaat door een toename van eeltvorming door een constante verhoogde druk. Bij eeltvorming groeit de huid extra snel. De huid gaat eelt vormen om de huid te beschermen tegen het schuren en de druk. Dit proces wordt ook wel verhoorning genoemd. Een likdoorn bestaat uit een verharding van de huid (eelt) met een eeltpit. Door druk van buitenaf kan het eelt zich niet aan de buitenkant ontwikkelen en richt zich naar binnen toe. De aangroeiende eeltlaag boort zich als het ware in het vlees van de voet of teen, waardoor het plekje uiterst pijnlijk wordt. Het pijnlijke plekje bevindt zich meestal op een gewricht van een teen, omdat daar vaak de meeste druk op komt. Eeltvorming wordt meestal veroorzaakt door niet goed passende schoenen. Hoge hakken en te smalle schoenen kunnen ook de boosdoener zijn. Ook onvoldoende verzorging, overgewicht of een verkeerde stand van de voet of een teen kunnen de veroorzakers van een likdoorn zijn. Oudere mensen kunnen ook sneller last van likdoorns krijgen. De huid wordt naar mate men ouder wordt dunner en ook de gewrichten veranderen op hogere leeftijd.
Symptomen likdoorn op teen
Likdoorns zijn eenvoudig te herkennen. Ze zien eruit als een witte of gelige eeltplek van maximaal enkele millimeters groot. In het midden van de likdoorn kunnen zich de dode huidresten verzamelen die een donkere kleur hebben. Likdoorns bevinden zich meestal onder de voetzool of boven op de tenen. Tussen de tenen komen ze ook wel voor en dan vaak tussen de kleine teen en de teen ernaast. Een likdoorn voelt meestal hard aan, maar soms zijn ze ook zacht. Een likdoorn op de teen is pijnlijk als er druk op komt. De pijn is vaak aanwezig tijdens het lopen.
Behandeling likdoorn op teen
Verharde huid (eelt) hoeft in principe niet behandeld te worden als men er geen last van heeft. Kleine eeltplekken bieden in feite bescherming van de huid en zijn onschuldig en pijnloos. Wanneer de huid op deze plekken echter harder wordt, omdat er teveel druk op wordt uitgeoefend, kan het eelt beter worden weggehaald. Kijk daarbij ook naar de oorzaak van de druk. Wordt deze veroorzaakt door knellende schoenen, kies dan voor schoenen met meer ruimte of een ontlastend inlegzooltje. Een inlegzooltje kun je laten maken bij een podotherapeut. Tegen drukpijn kan een teenbeschermer uitkomst bieden. Een teenbeschermer is gemaakt van zacht siliconenmateriaal en biedt zo extra bescherming tegen druk van buitenaf. Ook kan een teenbeschermer gebruikt worden bij constante druk door een verkeerde stand van de (grote) teen. Teenbeschermers zijn verkrijgbaar voor de grote teen en de kleinere tenen. Om de voet te ontlasten zijn er bij de drogist ook speciale likdoornringetjes verkrijgbaar.
Goede voetverzorging is belangrijk om de huid van de voet gezond te houden. Een klein teveel aan eelt kan mild worden verwijderd met een speciale scrub. Is er sprake van wat hardnekkigere eeltvorming, dan kan je de verhoornde huid behandelen met een puimsteen. Hiermee schraap je de dode huidcellen weg en breng je de nieuwe, zachte huid terug naar de oppervlakte. Met een warm voetbad maak je de verhoornde huid zachter. Eeltknobbels of dikke huidlagen kun je eventueel ook zelf verwijderen met een voetvijl, eeltrasp, eeltschaaf of speciaal mesje. Wees echter wel heel voorzichtig met deze hulpmiddelen en zorg ervoor dat je er alleen het buitenste laagje eelt mee verwijderd. Daarmee voorkom je dat je gezonde huidcellen beschadigd. Voor de behandeling van likdoorns kun je bij de supermarkt, drogist of apotheek ook een speciale likdoornring of likdoornpleister halen. Deze middelen werken op basis van salicylzuur, waarmee de verhoornde huid geweekt (zachter) wordt.
Lukt het je niet om zelf de likdoorn te verwijderen, vraag dan om advies bij de huisarts. Deze kan je eventueel doorverwijzen naar een (medisch) pedicure of podotherapeut. Ook wanneer je zelf niet de oorzaak kunt achterhalen, is het verstandig langs de huisarts te gaan. Zolang immers de oorzaak blijft bestaan, zullen likdoorns blijven terugkomen.
